بررسی مقایسه ای کاربرد برخی عناصر دستوری در گفتار و نوشتار دانش آموزان کم شنوای شدید و دانش آموزان شنوای مدارس راهنمایی شهر همدان

نتایج پژوهش : برخی از یافته های مهم تحلیلی پژوهش حاضر بدین شرح است ، 1 - بین میانگین تعداد حروف اضافه و ربط و کاربرد صحیح آنها هم در گفتار و هم در نوشتار دانش آموزان کم شنوا و شنوا به لحاظ آماری تفاوت معناداری وجود دارد . 2 - تفاوت آماری بین میانگین موارد صحیح کاربرد فعل مرکب در گفتار و نوشتار دانش آموزان شنوا با دانش آموزان کم شنوا معنادار است . 3 - بین میانگین تعداد خطاهای مطابقت فعل با فاعل و نیز میانگین موارد صحیح کاربرد افعال زمان حال در گفتار و نوشتار دانش آموزان کم شنوا و شنوا تفاوت معنادار است اما بین میانگین تعداد کلمات مرکب در گفتار و نوشتار دو گروه آزمودنی تفاوت آماری معناداری وجود ندارد. 4 - مقایسه بین متغیرهای دستوری در گفتار و نوشتار مشخص کرد که تفاوت آماری بین میانگین تعداد حروف ربط در گفتار آزمودنیهای دو گروه با نوشتار آنان ، موارد صحیح کاربرد فعل ساده در گروه کم شنوا، میانگین تعداد افعال زمان حال در گروه کم شنوا ، میانگین تعداد افعال زمان حال و موارد صحیح کاربرد آن در گروه شنوا معنادار بود. همچنین میانگین طول جمله آزمودنیهای کم شنوا با مقیاسهای واژه ای و تکواژی بیش از میانگین طول گفته آنها بوده و تفاوت آنها از نظر آماری معنادار بود. در گروه شنوا بین میانگین طول جمله و میانگین طول گفته با مقیاس واژه ای تفاوت آماری معناداری وجود دارد.